Denklem [2] yüksek frekanslarda daha fazla gücün kaybolduğunu göstermektedir. Bu, Friis İletim Denklemi'nin temel bir sonucudur. Bu, belirli kazançlara sahip antenler için enerji aktarımının düşük frekanslarda en yüksek olacağı anlamına gelir. Alınan güç ile iletilen güç arasındaki fark yol kaybı olarak bilinir. Farklı bir şekilde söylenecek olursa Friis İletim Denklemi, yüksek frekanslarda yol kaybının daha yüksek olduğunu söylüyor. Friis İletim Formülünden elde edilen bu sonucun önemi göz ardı edilemez. Bu nedenle cep telefonları genellikle 2 GHz'in altında çalışır. Daha yüksek frekanslarda daha fazla frekans spektrumu mevcut olabilir, ancak ilgili yol kaybı kaliteli alıma olanak sağlamayacaktır. Friss İletim Denklemi'nin bir başka sonucu olarak size 60 GHz antenlerin sorulduğunu varsayalım. Bu frekansın çok yüksek olduğuna dikkat ederek, uzun menzilli iletişim için yol kaybının çok yüksek olacağını söyleyebilirsiniz ve kesinlikle haklısınız. Çok yüksek frekanslarda (60 GHz bazen mm (milimetre dalga) bölgesi olarak da anılır) yol kaybı çok yüksektir, dolayısıyla yalnızca noktadan noktaya iletişim mümkündür. Bu, alıcı ve verici aynı odada ve birbirine dönük olduğunda meydana gelir. Friis İletim Formülünün bir diğer sonucu olarak cep telefonu operatörlerinin 700MHz'de çalışan yeni LTE (4G) bandından memnun olduğunu düşünüyor musunuz? Cevap evet: Bu, antenlerin geleneksel olarak çalıştığından daha düşük bir frekanstır, ancak Denklem [2]'den yol kaybının da bu nedenle daha düşük olacağını not ediyoruz. Dolayısıyla, bu frekans spektrumuyla "daha fazla alanı kapsayabilirler" ve yakın zamanda bir Verizon Wireless yöneticisi tam da bu nedenle buna "yüksek kaliteli spektrum" adını verdi. Yan Not: Öte yandan, cep telefonu üreticileri kompakt bir cihaza daha büyük dalga boyuna sahip bir anten yerleştirmek zorunda kalacaklar (düşük frekans = daha büyük dalga boyu), bu nedenle anten tasarımcısının işi biraz daha karmaşık hale geldi!